Zyskać życie wieczne

Czwartek, Czwartek po Popielcu, rok I, Łk 9,22-25

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie». Potem mówił do wszystkich: «Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść dla człowieka, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?».

 

Jesteśmy u progu Wielkiego Postu. Pan Jezus zapowiada nam swoją mękę, śmierć na krzyżu, a także zmartwychwstanie.

Daje nam przykład, co należy czynić, aby zyskać życie wieczne. Każe naśladować siebie i to nie tylko w radosnych i szczęśliwych momentach dnia codziennego, ale przede wszystkim wtedy, kiedy spada na nas jakieś cierpienie. Jezus chce, abyśmy nie odrzucali tego krzyża, ponieważ dzięki niemu zyskamy życie wieczne. Boimy się często chorób, niedostatku, poniżenia. Jednak jeśli Bóg na nie pozwala, to tylko po to, abyśmy zbliżyli się do Niego.

Jaka korzyść będzie z dostatniego i przyjemnego życia na ziemi, jeśli stracimy przez to życie wieczne?

Nie bój się niedogodności, stawiaj czoła cierpieniu, bo to, co wydaje się teraz stratą, da Ci szczęście w życiu wiecznym.

Niech Wielki Post będzie okazją, żeby pójść za Jezusem.