Boże plany

Sobota, Święto św. Andrzeja, apostoła (30 listopada), rok C, Iz 49,1-6

Wyspy, posłuchajcie Mnie! Ludy najdalsze, uważajcie! Powołał Mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki Mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: "Tyś Sługą moim, w tobie się rozsławię". Ja zaś mówiłem: "Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą". A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego Sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. I rzekł mi: "To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela. Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi".

 

To druga pieśń Sługi Jahwe, która ukazuje rolę Izraela w realizacji Bożych planów. Ten plan jest ogłaszany jako znak nadziei dla wysp i ludów dalekich. Ten Sługa jest uformowany od samego początku i niesie w sobie moc samego Boga. To dlatego tak łatwo było przenieść ten obraz na Chrystusa i Jego święty Kościół. To kolejne etapy rozwoju zbawczych planów Miłosiernego Boga.