Być uczestnikiem zmartwychwstania

Sobota, XXXIII Tydzień Zwykły, rok II, Łk 20,27-40

Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat pojmie ją za żonę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu”. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę i zmarł bezdzietnie. Pojął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę». Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania. A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzewie, gdy Pana nazywa „Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją». Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: «Nauczycielu, dobrze powiedziałeś». I już o nic nie śmieli Go pytać.

 

Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.

Jezus – Nauczyciel – zmienia perspektywę, przemienia spojrzenie, wyjaśnia w taki sposób, że nawet ci, którzy próbują Go wypróbować, w konsekwencji przyznają Mu rację.

Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją.

On jako pierwszy zmartwychwstał, żeby każdy z nas miał udział w zmartwychwstaniu. Już tu i teraz, każdego dnia możemy uczestniczyć w Jego zmartwychwstaniu i z Jego pomocą podnosić się z naszych porażek, upadków – powstawać ze śmierci do życia!

Sakramenty – widzialne znaki niewidzialnej łaski – mamy na wyciągnięcie ręki. Bądźmy uczestnikami zmartwychwstania!