Odkrycie

Wtorek, XXV Tydzień Zwykły, rok I, Ezd 6,7-8.12b.14-20

Król perski Dariusz napisał do namiestników prowincji położonej na wschód od Eufratu: „Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. I przeze mnie wydane jest rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej pracującej przy budowie tego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich, płynących z podatku z kraju za Eufratem, mają być regularnie bez utrudnień wypłacane tym mężom koszty. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz i ma on być dokładnie wykonany”. A starszyzna żydowska budowała z powodzeniem w myśl przepowiedni Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do końca zgodnie z rozkazem Boga Izraela i z rozporządzeniem Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa, króla perskiego. I dom ten został ukończony dwudziestego trzeciego dnia miesiąca Adar, to jest roku szóstego panowania króla Dariusza. A Izraelici, kapłani, lewici i reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego. I ofiarowali na poświęcenie tego domu Bożego sto wołów, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną dwanaście kozłów za całego Izraela według liczby jego pokoleń. I powołali do służby domu Bożego w Jerozolimie kapłanów według ich oddziałów i lewitów według ich ugrupowań, zgodnie z przepisem księgi Mojżeszowej. Czternastego dnia miesiąca pierwszego wysiedleńcy obchodzili Paschę. Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się; wszyscy oni byli teraz czyści, i zabili Paschę dla wszystkich wysiedleńców, dla braci swoich kapłanów i dla siebie.

 

Po powrocie z niewoli reszta Izraela odbudowuje świątynię. Nie było to łatwe. Oprócz trudności obiektywnych, takich jak brak środków, dochodziło jeszcze zainteresowanie jedynie odbudową własnych domów, marzenie o własnym bogaceniu się itd. Interwencja Boża, dzięki której zostaje wydany dekret króla Dariusza, zabezpiecza odpowiednie środki. Izraelici widzą w tym realizację zapowiedzi proroków Aggeusza i Zachariasza i coraz bardziej odkrywają wspaniałość Bożego planu. Ostatecznie poświęcenie świątyni i pierwsza Pascha tam przeżywana ukazują, że chcieli zbudować dom dla Pana. To Pan zbudował dla nich dom, w którym odnajdują radość.